ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΦΑΡΜΑΚΩΝ …
Η ΕΝ ΤΗ ΠΡΑΞΕΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Το θέμα επανέρχεται κατά καιρούς στην επικαιρότητα και τα ΜΜΕ το κάνουν ενίοτε και πρωτοσέλιδο.
Βέβαια για τους ενδιαφερόμενους αυτό το θέμα είναι πάντα εδώ και δέκα χρόνια μονίμως στην επικαιρότητα και απλώς μερικές φορές όταν ξεπερνά τα εσκαμμένα γίνεται και είδηση.
Οι ενδιαφερόμενοι είναι πρώτα και πάνω από όλους οι ασθενείς που θέλουν το φάρμακο τους ….
Για να βρεθεί αυτό το φάρμακο υπάρχει ένα διαρκής «αγώνας» του φαρμακείου …
Διαπραγματεύσεις, φωνές, φασαρίες με αποθήκες και εταιρείες που ενίοτε παίζουν το κρυφτούλι μεταξύ του.
«Δεν μας έδωσαν την ποσότητα που ζητήσαμε και δεν έχουμε να σας στείλουμε» οι Αποθήκες.
«Τους στείλαμε αρκετά και να πείτε να σας δώσουν» οι Εταιρίες
Πολλές φορές το φαρμακείο μη έχοντας άλλη λύση απευθύνεται κατ ευθείαν στην εταιρεία.
«Μπορούμε να σας στείλουμε μέχρι τρία (3) κουτιά που είναι το μηνιαίο πλαφόν αλλά πρέπει να πάρετε και άλλα είδη για να φτάσετε η παραγγελία σας στο minimum ποσό.
Δεν φταίμε αν δεν σαν φτάνουν δεν μπορούμε να σας στείλουμε περισσότερα».
Στο τέλος βέβαια και από την στιγμή που δεν έχει βρεθεί άλλη λύση και ο άρρωστος κινδυνεύει να μείνει χωρίς φάρμακο το θέμα φτάνει στον θεράποντα ιατρό που καλείται άρον άρον να αλλάξει την θεραπεία όταν βέβαια αυτό είναι εφικτό ….
Πολλές φορές στα ΜΜΕ αναφέρεται η αιτία του προβλήματος που κύρια είναι οι παράλληλες εξαγωγές.
Βέβαια αυτό αναφέρεται επιγραμματικά και αμέσως μετά το θέμα αντιμετωπίζεται μόνο από την ηθική του πλευρά …
«Οι κακοί έμποροι που κάνουν εξαγωγές και αφήνουν την αγορά χωρίς φάρμακα και θα πεθάνει ο κόσμος ….»
Αλλά όταν η πολιτεία αντιμετωπίζει το φάρμακο σαν ένα κοινό καταναλωτικό προϊόν και όταν έχουμε μια ενιαία αγορά ελεύθερης διακίνησης προϊόντων δεν έχουν καμιά θέση οι ανούσιες ηθικολογίες ….
Δεν είναι οι κακοί έμποροι.
Είναι απλά οι έμποροι που αναπτύσσουν μια δραστηριότητα καθ όλα νόμιμη με σκοπό το κέρδος και δεν είναι οι πρώτοι και ούτε οι τελευταίοι.
Το πρόβλημα εδώ είναι ότι το φάρμακο μέσα από μια εγκληματική τιμολογιακή πολιτική των τελευταίων ετών έγινε ένα εξαιρετικά κερδοφόρο προϊόν μόνο για τους εξαγωγείς.
Από την στιγμή που οι πολιτικοί και η κυρίαρχη πολιτική της Οικονομίας της αγοράς το έκαναν αυτό φυσικά δεν γίνεται να περιμένουμε από τους έμπορους να αντιμετωπίσουν το θέμα με όρους ηθικής.
Ηθική χρειάζεται να δείξουν πρώτα από όλους οι κυβερνόντες αλλά αυτό από ότι φαίνεται στην εποχή μας είναι είδος εν ανεπαρκεία.
Ήδη αυτήν την στιγμή όσον αφορά τα συνταγογραφούμενα φάρμακα οι τιμές στην χώρα μας είναι οι φτηνότερες των άλλων χωρών της ΕΕ και αυτή η μεγάλη διάφορα στη ουσία είναι το κέρδος που αποκομίζει ο εξαγωγέας.
Παρ όλη την έκταση του προβλήματος αυτήν την στιγμή μέσα στις προθέσεις της Κυβέρνησης είναι η περαιτέρω μείωση των τιμών οπότε εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι εξαγωγές θα αυξηθούν ακόμη πιο πολύ και κυριολεκτικά θα στερέψει η αγορά από φάρμακα.
Απέναντι σε αυτό το πρόβλημα η Κυβέρνηση πρώτα ανάβει την φωτιά με την πολιτική της και μετά απλά είναι ένας παρατηρητής που κάνει ότι δεν ξέρει τίποτα.
Ήδη πρόσφατα ο Υπουργός Υγείας σε συνέντευξη στον έγκυρο και έγκριτο Πορτοσαλτε δήλωσε ότι δεν υπάρχουν ελλείψεις στα φάρμακα και ότι κάθε συζήτηση για τις ελλείψεις είναι εκ του πονηρού ….
Το βέβαιο είναι ότι θα πικρογέλασαν οι ασθενείς που τον άκουσαν όταν πλέον τους έχει γίνει συνήθεια να μετράνε και ξαναμετράνε τα χάπια που έχει το κουτί μέχρι να καταφέρει το φαρμακείο να τους βρει το επόμενο.
Βέβαια αξίζει να αναφέρουμε ότι την στιγμή που έκανε αυτή την κατηγορηματική δήλωση ο μέγας Υπουργός είχαμε ακόμη και αναβολές σε χημειοθεραπείες λόγω έλλειψης των φαρμάκων.
Ο κος Υπουργός σαν γιατρός ξέρει πολύ καλύτερα από κάθε άλλον τι σημαίνει αυτή η αναβολή για την ζωή των ασθενών αλλά αυτό φαίνεται ότι είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια που δεν αξίζει καν να την αναφέρει.
Κάποιες φορές που η κατάσταση είναι κυριολεκτικά ανεξέλεγκτη ο ΕΟΦ κάνει βροντερή την παρουσία του διατάσσοντας την απαγόρευση εξαγωγών για κάποια συγκεκριμένα σκευάσματα και αυτό για ορισμένο χρονικό διάστημα.
Δεν θέλει και πολύ εξυπνάδα να σκεφτούμε ότι με αυτόν τον τρόπο δεν επιτυγχάνεται τίποτα ουσιαστικό καθ ότι οι εξαγωγείς μπορούν να μαζεύουν όση ποσότητα θέλουν και να την εξάγουν κάποιες μέρες αργότερα.
Γιατί πάντα μετά από μερικές μέρες αίρεται η αναστολή γιατί κατά πώς λένε η αγορά ομαλοποιήθηκε και όλα καλά και όλα ωραία.
Αυτό δεν έχει γίνει μόνο μια φορά.
Το πρακτικό αποτέλεσμα πάντα είναι ίδιο αλλά φαίνεται ότι την κυβέρνηση δεν την ενδιαφέρει καθόλου το αποτέλεσμα.
Επικοινωνιακή πολιτική κάνει.
Ο καιρός να περνάει και βλέπουμε …..
Αυτή είναι με λίγα λόγια η περιγραφή του προβλήματος και ο τρόπος διαχείρισης του από την Κυβέρνηση.
Μετά από όλα αυτά δεν μένει καμιά αμφιβολία ότι αυτό το πρόβλημα είναι κύρια πολιτικό δεδομένου ότι παράγεται και συντηρείται από την ασκούμενη πολιτική τόσο σε Εθνικό όσο και σε επίπεδο ΕΕ.
Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ποιοι είναι οι κερδισμένοι και ποιοι είναι οι χαμένοι αυτής της πολιτικής.
Χαμένοι είναι οι ασθενείς αλλά ποιος ασχολείται ……
Η Υγεία όσα μεγάλα λόγια και να ακούμε δυστυχώς δεν ιεραρχείται στην πρώτη γραμμή.
Για πολλούς από τους εμπλεκόμενους είναι πρόφαση για να συντηρούν την όποια κερδοφορία τους.
Μετά χαμένο είναι το φαρμακείο ….
Η πολιτική τιμών από την μία έχει φτάσει τους τζίρους σε επίπεδο μη επιβίωσης και από την άλλη η διαχείριση των ελλείψεων από αποθήκες και εταιρείες δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των φαρμακείων.
Όλο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το φαρμακείο της γειτονιάς να φθίνει μέρα με την μέρα και το σύστημα να κινείται με γρήγορους ρυθμούς στην κατεύθυνση της μονοπώλησης κάτι που άλλωστε δεν το έχουν κρύψει σαν στόχευση όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις.
Όλοι οι άλλοι εμπλεκόμενοι κερδίζουν.
Άλλος λίγο, άλλος πολύ και άλλος περισσότερο ….
Τούτου δοθέντος είναι ηλίου φαεινότερο ποια συγκεκριμένα συμφέροντα εξυπηρετεί η Κυβέρνηση αυτή όπως άλλωστε και οι προηγούμενες …
Βέβαια μην ξεχνάμε και ένα τελευταίο που δεν είναι όμως τελευταίο.
Οι εξαγωγές των φαρμάκων προσμετρούνται μαζί με τις εξαγωγές άλλων προϊόντων για να μπορεί να μιλά η Κυβέρνηση για έναν ακόμη δείκτη ανάπτυξης…
Τρομάρα μας …
Ανάπτυξη που αφήνει τους ασθενείς χωρίς τα φάρμακα τους και δεν ντρέπονται να την επικαλούνται.
Όλα αυτά τα ωραία συμβαίνουν και θα συμβαίνουν σε μεγαλύτερη ένταση από την στιγμή που το φάρμακο δεν αντιμετωπίζεται σαν φάρμακο αλλά σαν κοινό καταναλωτικό προϊόν.
Καλό είναι λοιπόν η Κυβέρνηση να μην κόπτεται στα λόγια τόσο πολύ για την Υγεία και τον ασθενή και δεν έχει κανένα νόημα να ρίχνει ευθύνες εκεί που δεν υπάρχουν …
Για τις δραματικές ελλείψεις στα φάρμακα φταίει η ασκούμενη πολιτική.
Τελεία και παύλα δεν φταίνε εξωγήινες και εξωαστρικες δυνάμεις.
Αυτοί λοιπόν που εφαρμόζουν με περισσή συνέπεια αυτήν την πολιτική δεν γίνεται να περιμένουν διαφορετικό αποτέλεσμα ….
Με αυτήν την λογική δεν μπορεί να είναι ούτε αμέτοχοι και πολύ περισσότερο ούτε αθώοι …
Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
Πρόεδρος Φαρμακευτικού Συλλόγου Ηλείας
