Το “κλειδί” για τη μείωση των πλεονασμάτων και το “αγκάθι” της διεθ…

[ad_1]

Της Δήμητρας Καδδά

Η κυβέρνηση επιχειρεί μέσα στον μήνα που απομένει έως την επίσημη έναρξη των διαπραγματεύσεων να αποδείξει ότι οι προεκλογικές εξαγγελίες της γίνονται πράξη, αλλά και ότι έχει τη δύναμη να αναστρέψει τις καθυστερήσεις που παρέλαβε σε πολλά μεγάλα ανοιχτά μέτωπα: στο πεδίο τον ιδιωτικοποιήσεων, της ενέργειας, των παρεμβάσεων στις αγορές, αλλά και στο Δημόσιο.

Από την επιτυχία αυτή θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό το κατά πόσο η τέταρτη αξιολόγηση (η οποία επιχειρείται να ολοκληρωθεί με τους ταχύτερους δυνατούς ρυθμούς), θα είναι αρκούντως θετική. Και τούτο ούτως ώστε να αποτελεί έναν μοχλό στήριξης στο “τερέν” του Eurogroup.

Το ζητούμενο, για να εγκριθεί ο νέος ελληνικός προϋπολογισμός για το 2020 (που θα περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον το πρώτο στάδιο μείωσης της φορολογίας στις επιχειρήσεις), αλλά και το 4ετές Μεσοπρόθεσμο μαζί με το δεύτερο φορολογικό νομοσχέδιο (τα οποία θα ξεδιπλώνουν το σχέδιο φοροελαφρύνσεων αξίας 6 δισ. ευρώ, το οποίο θέλει να υλοποιήσει η κυβέρνηση) είναι μια μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Είτε άμεση, είτε έμμεση.

Σχετική αναφορά έκανε ο Υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, στην επιστολή που έστειλε στον Επίτροπο Μοσκοβισί στο πλαίσιο της τυπικής διαδικασίας για την ανά εξάμηνο παράταση της διαδικασίας ενισχυμένης εποπτείας. Σε αυτή, εμμέσως, αναφέρεται σε μια πρόταση αλλαγής της συμφωνίας για τα πρωτογενή πλεονάσματα μέσα από τον επαναπροσδιορισμό της ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους.

Το επιχείρημα εδράζεται στην πολύ καλύτερη πορεία της ελληνικής αγοράς ομολόγων και στο πολύ χαμηλότερο κόστος δανεισμού, αυτό που λαμβάνει υπόψη της η εν λόγω ανάλυση βιωσιμότητας χρέους που έγινε πριν από δύο χρόνια (και οδήγησε στα πρωτογενή πλεονάσματα στο 3,5% του ΑΕΠ έως και το 2022). Βασικός στόχος του Υπουργείου Οικονομικών παραμένει η ταχύτερη δυνατή επίτευξη ενός χαμηλότερου στόχου. Ωστόσο, στο τραπέζι παραμένουν και οι έμμεσες κινήσεις μείωσης των πλεονασμάτων (μέσω αλλαγής του ορισμού τους και προσμέτρησης εσόδων από αποκρατικοποιήσεις και κέρδη ομολόγων).

Στον δρόμο προς τον βασικό στόχο, τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες αναμένονται νέα δεδομένα τα οποία η κυβέρνηση επιθυμεί να χρησιμοποιήσει ως εργαλείο στήριξης. Στις 23 Αυγούστου αναμένεται η αξιολόγηση από τη Moody’s.  Λίγες μέρες μετά, στις αρχές Σεπτεμβρίου, θα ανακοινωθούν τα στοιχεία του ΑΕΠ του δευτέρου τριμήνου, αλλά και η πορεία του προϋπολογισμού στο εννεάμηνο (η οποία θα περιλαμβάνει έναν “καθαρό” πρώτο καθαρό μήνα της νέας κυβέρνησης αλλά και την εικόνα των εσόδων στην κορύφωση της τουριστικής σεζόν).

Οι τριγμοί

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει όμως και το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται στην Ευρώπη και έχει ήδη αρχίσει να αγγίζει την Ελλάδα που αποδεικνύεται ότι ήταν ανέτοιμη. Ο λόγος για τα σημάδια αποπληθωρισμού που έχουν ήδη αρχίσει να εγκαθίστανται στην ελληνική οικονομία με βάση τα στοιχεία του α’ εξαμήνου- επταμήνου, αλλά και τις πιέσεις που εμφανίζονται στις εξαγωγές, στις τουριστικές ροές, στη βιομηχανική παραγωγή και στον τζίρο λιανικής.

Αρμόδια στελέχη περιμένουν να δουν πώς θα  διαμορφωθεί η στάση των κρατών-μελών κατά την πρώτη συνάντηση που θα έχουν στις 13 Σεπτεμβρίου με τον νέο Έλληνα Υπουργό Οικονομικών, αλλά και αμέσως μετά κατά την κάθοδο των “θεσμών” στην Αθήνα (η οποία προς το παρόν σχεδιάζεται να λάβει χώρα σε διαδοχικά κύματα όλο το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου).

Σε κάθε περίπτωση, οι τελευταίες ανακοινώσεις του ΙΟΒΕ για την πορεία του οικονομικού κλίματος τον Ιούλιο έδειξαν το μεγάλο θετικό αντίκρισμα που είχε και στους καταναλωτές αλλά και στον επιχειρηματικό κόσμο η αλλαγή πολιτικής “σελίδας”. Έτσι, όπως αναφέρουν διαπραγματευτικές πηγές, μένει τώρα να φανεί αν αυτή η αλλαγή πορείας θα αποδειχθεί ότι έχει διάρκεια και σταθερότητα, δίνοντας το έναυσμα για μια σειρά από θετικές εξελίξεις, τόσο στην οικονομία όσο και στις πολιτικές διαπραγματεύσεις που ξεκίνησαν.