“Συμμάζεμα” στα δημόσια οικονομικά σε δύο επίπεδα

[ad_1]

Του Γ. Αγγέλη 

Εν μέσω Αυγούστου στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους οι προσπάθειες έχουν στραφεί σε δύο κατευθύνσεις, πέραν της προετοιμασίας του σχεδίου για τον Προϋπολογισμό του 2020 που θα πρέπει να είναι έτοιμος τον Σεπτέμβριο.

Η πρώτη προσπάθεια, σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν στελέχη του ΓΛΚ στο Capital.gr, είναι να ολοκληρωθεί άμεσα ένα συνολικό “συμμάζεμα” με ό,τι …περισσεύματα υπάρχουν από προγραμματισμένες δαπάνες στα διάφορα Υπουργεία (π.χ. ακόμα και από τις δαπάνες για τις πολλαπλές εκλογές του 2019), έτσι ώστε να υπάρξει πλήρης καταγραφή των διαθέσιμων πόρων που έχουν κατανεμηθεί και μεταφερθεί στους αρμόδιους φορείς, αλλά δεν έχουν διατεθεί μέχρι και το δεύτερο τρίμηνο, προκειμένου να υπάρχει μία εκτίμηση εκτέλεσης για το τρίτο τρίμηνο του 2019.

Στα τέλη του μήνα, αρχές Σεπτέμβρη, υπολογίζεται ότι θα μπορεί να αποτυπωθεί μία ρεαλιστική εκτίμηση εκτέλεσης για τον Προϋπολογισμό του 2019, πράγμα που θα επιτρέψει αφενός μια καλύτερη αξιολόγηση για την επίτευξη των στόχων του 2019 και μία περισσότερο ρεαλιστική “συζήτηση” με τους Θεσμούς τον Σεπτέμβριο.

Η δεύτερη προσπάθεια είναι ακόμα περισσότερο σημαντική καθώς αφορά την αξιολόγηση και την αποτελεσματικότητα των δαπανών που ήδη έχουν γίνει, ως οδηγός για το τι θα ακολουθήσει με την αναπροσαρμογή της υλοποίησης του υπόλοιπου προγράμματος για το 2019, αλλά και τον σχεδιασμό του 2020.

Στις προθέσεις του ΓΛΚ είναι να “αξιολογηθεί”, όπως αναφέρεται αρμοδίως, η αποτελεσματικότητα της κάθε μίας δαπάνης, κωδικό προς κωδικό, έτσι ώστε το ΥΠΟΙΚ αφενός να έχει πλήρη γνώση του πως έχει “δουλέψει” το σύστημα δαπανών στο κάθε Υπουργείο στο πρώτο εξάμηνο και αφετέρου να μπορεί να σχεδιάσει την εκτέλεση του β’ εξαμήνου, αντιμετωπίζοντας τις όποιες “εκπλήξεις” ή απρόοπτα προκύψουν, πέραν βέβαια της ανάγκης του να απαντηθούν τα ερωτήματα των Θεσμών στις επόμενες αξιολογήσεις.

Προς το παρόν, όπως αναφέρεται, δεν υπάρχουν προβλήματα στις “ροές” εσόδων και δαπανών και παρά τις όποιες αποκλίσεις παρουσιάζονται σε διάφορα σημεία, παραμένουν εντός της ορίων της προβλεπόμενης ελαστικότητας.

Το ενδιαφέρον πάντως είναι ότι ήδη η συζήτηση για τη διαχείριση της αναπροσαρμογής των στόχων που αφορούν στο πρωτογενές πλεόνασμα έχει αρχίσει έστω και ανεπισήμως σε πολλά και διαφορετικά από πλευράς τεχνικής επίπεδα. Όπως είχε επισημάνει το “Κεφάλαιο” τον Ιούλιο ένα δημοσιονομικό περιθώριο της τάξης του 0,5% του ΑΕΠ έχει ήδη προκύψει από το γεγονός ότι σε σύγκριση με τις συνθήκες που είχαν ενσωματωθεί στη Συμφωνία του Ιουνίου του 2018, έχουν αλλάξει σημαντικά οι διεθνείς όροι δανεισμού του ελληνικού δημοσίου (έχει διολισθήσει σημαντικά το επίπεδο μακροπρόθεσμου και βραχυπρόθεσμου δανεισμού). Αυτό έχει βελτιώσει την περαιτέρω αναδιάρθρωση του χρέους μέσω της αγοράς, ενώ επίκειται η περαιτέρω μείωση του μέσου επιτοκίου εξυπηρέτησης του χρέους σε βραχυμεσοπρόπθεσμο ορίζοντα με την προεξόφληση του “ακριβού” δανείου του ΔΝΤ μέσω της αγοράς. Στην ίδια κατεύθυνση θα υπάρξει περαιτέρω βελτίωση από τη σταδιακή αντικατάσταση μέρους του βραχυπρόθεσμου χρέους με μικρής διάρκειας (2 – 3 έτη) ομόλογα.

Σε δημοσιονομικό – λογιστικό – επίπεδο επίσης αναμένεται μία σημαντική βελτίωση με την υπό συζήτηση (επιτέλους) μεταφορά των εσόδων από τα ANFAs και τα SMPs σε κωδικούς του προϋπολογισμού που “διευκολύνουν” την κάλυψη του στόχου των πρωτογενών πλεονασμάτων.

Όλα πρέπει να έχουν φτάσει σε ένα σημείο υψηλής “ωριμότητας” πριν από τα τέλη Σεπτεμβρίου.