Επιστολή προς τα μέλη του Συλλόγου “Βοήθεια στο Σπίτι” απέστειλε ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Δήμων Πύργου – Αρχαίας Ολυμπίας και Ζαχάρως Χρήστος Γαρύφαλλος.
Στην επιστολή του ο κ. Γαρύφαλλος ζητά από την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στην άμεση και χωρίς όρους μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων στο πρόγραμμα “Βοήθεια στο Σπίτι”.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά:
“Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Και επίσημα το ΑΣΕΠ, ανακοίνωσε ότι εκδόθηκε η 4κ/2020 προκήρυξη του ΑΣΕΠ (ΦΕΚ 15/18-05-2020/τ. ΑΣΕΠ). Η προκήρυξη ως γνωστόν αφορά στην πλήρωση με σειρά προτεραιότητας δύο χιλιάδων εννιακοσίων εννέα θέσεων τακτικού προσωπικού Πανεπιστημιακής, Τεχνολογικής, Δευτεροβάθμιας και Υποχρεωτικής εκπαίδευσης σε ΟΤΑ Α’ Βαθμού της Χώρας (για την εξυπηρέτηση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι»).Οι υποψήφιοι πρέπει να συμπληρώσουν και να υποβάλλουν ηλεκτρονική αίτηση συμμετοχής στο ΑΣΕΠ αποκλειστικά μέσω του διαδικτυακού του τόπου (www.asep.gr) ακολουθώντας τις οδηγίες που παρέχονται στην προκήρυξη (παράρτημα ΣΤ).
Για τις κατηγορίες Πανεπιστημιακής, Τεχνολογικής και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης αρχίζει στις 2 Ιουνίου ημέρα Τρίτη και λήγει στις 17 Ιουνίου 2020 ημέρα Τετάρτη και ώρα 14:00.Για την κατηγορία Υποχρεωτικής εκπαίδευσης αρχίζει στις 18 Ιουνίου ημέρα Πέμπτη και λήγει στις 3 Ιουλίου 2020 ημέρα Παρασκευή και ώρα 14:00.
Τα απαραίτητα κατά περίπτωση δικαιολογητικά με τα οποία αποδεικνύονται τα προσόντα και κριτήρια που επικαλείστε στην αίτηση συμμετοχής σας, θα υποβάλλονται πριν την έκδοση των προσωρινών αποτελεσμάτων μετά από σχετική ανακοίνωση του ΑΣΕΠ.
Κάθε υποψήφιος μπορεί να υποβάλει μια μόνο αίτηση και για θέσεις μιας μόνο κατηγορίας προσωπικού (ΠΕ ή ΤΕ ή ΔΕ ή ΤΕ).Οι υποψήφιοι της κατηγορίας Υποχρεωτικής εκπαίδευσης μπορούν να συμμετέχουν ταυτόχρονα και για τις θέσεις ΔΕ με ΚΩΔ. ΤΙΤΛΟΥ 306, με την προϋπόθεση ότι διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα.
Ως Σύλλογος έχουμε επανειλημμένα δηλώσει ότι απαιτείται τροποποίηση στην προκήρυξη ώστε να μην μείνει κανείς εργαζόμενος εκτός προγράμματος. Η τεράστια κοινωνική σημασία και αναγκαιότητα του προγράμματος αποδείχθηκε στην δύσκολη περίοδο της πανδημίας. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να διασφαλιστούν ως ελάχιστη έμπρακτη αναγνώριση του έργου που πρόσφεραν.
Αυτό γιατί;Οι εργαζόμενοι του «Βοήθεια στο Σπίτι», προσλήφθηκαν πριν 16-18 χρόνια με αξιοκρατικές διαδικασίες ΑΣΕΠ (Νόμος 2190/2004), με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, αρχικά για 3 χρόνια με χρηματοδότηση από την ΕΕ και για άλλα 2 χρόνια με χρήματα των Δήμων και τελικά για τα δύο αυτά χρόνια συνέχισε η χρηματοδότηση από την ΕΕ.Με τη λήξη της πενταετίας αυτές οι συμβάσεις ανανεώθηκαν νόμιμα (σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 2 του ΠΔ 164/2004). Με χρηματοδότηση της ΕΕ από τον Απρίλιο του 2009 όταν και άρχισε η χρηματοδότηση από εθνικούς πόρους η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Όλα αυτά τα χρόνια δεν υπήρξε διακοπή των συμβάσεων κατά τη διακυβέρνηση της Χώρας από τότε μέχρι σήμερα όλοι οι Υπουργοί με δελτία τύπου και ερωτήσεις στη Βουλή, τόνιζαν την αναγκαιότητα της συνέχισης του προγράμματος, την ανάγκη ύπαρξης σταθερής χρηματοδότησης αλλά και την λύση της πολύχρονης εργασιακής ομηρίας και την διασφάλιση των θέσεων εργασίας όλων των εργαζομένων με την μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου αφού όπως τόνιζαν κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες .
Από τότε μέχρι σήμερα όμως μόνο λόγια. Γιατί όλα ξεχάστηκαν και αυτοί οι εργαζόμενοι έγιναν «αναλώσιμο είδος» γιατί ενώ εργάζονται τόσα χρόνια αντιμετωπίζοντας πολλές δυσκολίες με χρηματοδοτήσεις που καθυστερούσαν και είχαν ως αποτέλεσμα να πληρώνονται πολλές φορές και μετά από 6 μήνες. Όμως δεν το έβαλαν κάτω και κατάφεραν να φτάσουν το πρόγραμμα να έχει πλέον υψηλή αποδοχή από τον κόσμο.
Το «Βοήθεια στο Σπίτι» είναι ίσως το παλαιότερο πρόγραμμα που υλοποιείται στους Δήμους. Όλα αυτά τα χρόνια οι εργαζόμενοι παρέχουν σε υπηρεσίες φροντίδας στηρίζοντας ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες στις καθημερινές τους ανάγκες,και πολλές φορές η εύρυθμη λειτουργία του βασίστηκε κυριολεκτικά στο φιλότιμο και τη θέληση των εργαζομένων.
Στις συνθήκες της πανδημίας οι εργαζόμενοι του προγράμματος κλήθηκαν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες πολύ μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων, αφού πέρα από τους ηλικιωμένους προστέθηκαν όλες οι ευπαθείς ομάδες ανεξαρτήτως ηλικίας. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι νέες αιτήσεις από ανθρώπους που έχουν ανάγκη της υπηρεσίας του προγράμματος, έχουν αυξηθεί κατά 100% και 200%. Ο αριθμός των εργαζομένων του προγράμματος είναι πίσω από τις ανάγκες που υπάρχουν σε κανονικές συνθήκες πόσο μάλλον σε συνθήκες πανδημίας.
Οι σημερινοί εργαζόμενοι στο πρόγραμμα έχουν συμπληρώσει 17-18 χρόνια δουλειάς σε μια διαρκή κατάσταση εργασιακής ομηρίας, αφού μέχρι σήμερα όλες οι Κυβερνήσεις διατήρησαν το καθεστώς απασχόλησης με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου ετήσιας διάρκειας.Κάθε φορά που το πρόγραμμα έληγε και οι εργαζόμενοι πάλευαν για την αναγνώριση και το δικαίωμα στη δουλειά, η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια εντείνονταν.
Επιπλέον συχνά τα χρόνια αυτά έρχονταν αντιμέτωποι με περιόδους απληρωσιάς που είναι απόλυτα συνδεδεμένη με ότι ο χαρακτήρας του προγράμματος είναι μέχρι σήμερα εφήμερος.
Ακόμα οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα των ελλείψεων υλικοτεχνικών υποδομών με βασικό πρόβλημα τον γερασμένο στόλο των οχημάτων, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο την ασφαλή μετακίνησή τους.
Παρόλα αυτά αντί η Κυβέρνηση να προχωρήσει σε άμεση και χωρίς όρους μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων στο πρόγραμμα ανακοίνωσε ότι θα προκηρύξει διαγωνισμό.
Παρά την αυξημένη μοριοδότηση όσων ήδη εργάζονται στο πρόγραμμα, υπάρχουν πιθανότητες κάποιοι εργαζόμενοι να μείνουν εκτός.Ακόμα και τώρα δεν χωρά κανένας εφησυχασμός.
Η μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων χωρίς όρους και προϋποθέσεις είναι ο αναγκαίος δρόμος για να στηριχθεί και να συνεχιστεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι το αυτονόητο δικαίωμα.
Θα είναι μεγάλη απώλεια αν μείνει κάποιος έξω και δεν θα το αφήσουμε να περάσει
Ο αγώνας μας δεν σταματά εδώ.
Κανένας εργαζόμενος εκτός προγράμματος.
Μονιμοποίηση όλου του υπάρχοντος προσωπικού και ενίσχυση του προγράμματος. με επιπλέον μόνιμους εργαζομένους.
Καλή επιτυχία συνάδελφοι!
