30-4-2008, Λονδίνο
«Είμαστε και οι δύο Έλληνες Ορθόδοξοι. Είμαστε παντρεμένοι για οκτώ χρόνια και ζούμε στο Λονδίνο. Μετά από πολυάριθμες ιατρικές επεμβάσεις και δύο αποβολές, ελπίζουμε να έχουμε την ευλογία του πρώτου μας παιδιού το καλοκαίρι.
Πιστεύουμε ότι το χρωστούμε αυτό στην επέμβαση της Παναγίας, της οποίας τη βοήθεια αισθανόμαστε κάθε μέρα και που μας δίνει στηριγμό και ελπίδα.
Τον Οκτώβριο ο Μάρκος αποφάσισε να επισκεφτεί το Άγιον Όρος για πολλούς λόγους, μερικοί από τους οποίους ήταν πολύ απλοί: περιέργεια και η ευκαιρία να κάνει ένα –πιθανώς τελευταίο– ταξίδι με έναν πολύ αγαπητό και πιο ηλικιωμένο φίλο. Άλλοι ήταν λιγότερο ξεκάθαροι. Ο Μάρκος αναζήτησε και βρήκε ειρήνη και ηρεμία, αλλά ένιωσε επίσης την ανάγκη να κοιτάξει την ψυχή του.
Στο Βατοπαίδι βρήκε τον πραγματικό λόγο για τον οποίο είχε έλθει στο Άγιον Όρος: για να προσευχηθεί και να προσπαθήσει να καταλάβει καλύτερα την προσευχή. Ένιωσε επίσης μεγάλη παρηγοριά χωρίς να την έχει ζητήσει. Είχε ακούσει ότι η Παναγία θα μπορούσε να βοηθήσει εκείνους που ζητούσαν ένα παιδί, αλλά δεν ήξερε πως θα γινόταν αυτό, μέχρι που πέρασε λίγη ώρα στην εκκλησία του Βατοπαιδίου.
Αν και μεγάλωσε στη Δύση ο Μάρκος, δεν αντέδρασε στα άγια λείψανα και στις εικόνες. Μετέφερε λίγο απ’ αυτό το συναίσθημα στην σύζυγό του Ε., με ένα μικρό κομμάτι ύφασμα (κορδέλα) που είχε αγγίξει την Ζώνη της Παναγίας.
Η Ε. κάθε μέρα προσευχόταν και κάθε μέρα προσεύχεται, και μόλις δύο μήνες αργότερα συλλάβαμε το παιδί μας.
Στρεφόμαστε στην Παναγία κάθε μέρα με ευχαριστίες και ελπίδα, για το πως άλλαξε τη ζωή μας και έχουμε συναίσθηση της μεγάλης ευθύνης και χαράς που απλώνεται τώρα μπροστά μας.
Θα ονομάσουμε το γιό μας Παύλο, προς τιμή εκείνου του μεγάλου υπηρέτη του Θεού, του οποίου η ζωή άλλαξε με μια απρόβλεπτη επέμβαση».
Μ. και Ε. Ρ.
Πηγή: Θαύματα της Αγίας Ζώνης, εκδ. Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2019, σσ. 225-226.
