Μέσα σε κλίμα οδύνης κηδεύτηκε την Τετάρτη ο ηγούμενος του Σαρανταρίου όρους, Γέροντας Γεράσιμος από το «Μοναστήρι των Πειρασμών».
Ήταν ο άνθρωπος που είχε αναστήσει τη μονή στα βάθη της Ερήμου και την είχε αναστηλώσει με δικά του χρήματα, ενώ όλα αυτά τα χρόνια σήκωνε κάθε μέρα ψηλά την ελληνική σημαία.
Το περίφημο «Μοναστήρι των πειρασμών» βρίσκεται στην έρημο της Ιουδαίας, μία ώρα από τα Ιεροσόλυμα. Κρέμεται σαν αετοφωλιά στο όρος Τζέπελ Κουρουντούλ και είναι χτισμένο 464 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Μεσογείου γι’ αυτό και η ζέστη και η υγρασία είναι αφόρητες.
Το μοναστήρι αυτό χτίστηκε, σύμφωνα με τις γραφές, στο σημείο όπου ο Χριστός έμεινε 40 μέρες και νύχτες, για να νηστέψει πριν το Πάσχα, και αντιμετώπισε τους τρεις πειρασμούς του διαβόλου. Από αυτό το περιστατικό το μοναστήρι ονομάστηκε «Μοναστήρι των πειρασμών».
Το ακριβές μάλιστα σημείο όπου γονάτισε για να προσευχηθεί έχει γίνει σήμερα πόλος έλξης χιλιάδων τουριστών από όλο τον κόσμο. Σε αυτό το απομακρυσμένο μοναστήρι ζούσε ο Έλληνας μοναχός όπως γράφει σε ρεπορτάζ της η δημοσιογράφος Μαρία Γιαχνάκη που τα προηγούμενα χρόνια είχε επισκεφτεί την μονή για να κάνει αφιέρωμα στην ασκητική μορφή του Γέροντα Γερασίμου.
Ο γέροντας Γεράσιμος καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη και πριν γίνει μοναχός ήταν λογιστής και ορειβάτης. Ωστόσο, πριν από μισό αιώνα αποφάσισε να αφιερωθεί στο μοναχισμό και να πάει στα Ιεροσόλυμα μετά από ένα μεγάλο ταξίδι που έκανε στην κοσμική ζωή. Στο συγκεκριμένο μοναστήρι, που ο ίδιος αποφάσισε να μονάσει σχεδόν ασκητικά, οι συνθήκες είναι τόσο σκληρές λόγω του κλίματος, που για πολλά χρόνια δεν επέλεγε κανείς να βρεθεί εκεί για να μονάσει.
Ο γέροντας ωστόσο δεν δίστασε στιγμή. Χτυπήθηκε πολλές φορές από φανατικούς, που έμπαιναν στο μοναστήρι με σκοινιά τα βράδια από τις χαράδρες, για να τον ληστέψουν να υπάρχει ακόμα και σήμερα καμιά παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης για όσα συμβαίνουν σε αυτό το απομακρυσμένο Ελληνικό μοναστήρι.
Το συγκεκριμένο μοναστήρι αναστηλώθηκε τα τελευταία χρόνια με την οικονομική δική του ενίσχυση πουλώντας ότι είχε στην Θεσσαλονίκη, ενώ το μπαλκόνι που κρεμόταν στον γκρεμό θα έπεφτε αν δεν φρόντιζε να το φτιάξει με κίνδυνο της ζωή των εργατών για να μπορούν οι επισκέπτες να απολαμβάνουν την έρημο της Ιουδαίας , την Ιεριχώ, μέχρι πέρα την Ιορδανία.
Ο ίδιος, μάλιστα, θέλοντας να δώσει ζωή στο μοναστήρι για να μην ερημώσει, έκανε εκκλήσεις σε όποιον ήθελε να ηρεμήσει ή να δοκιμάσει την μοναχική ζωή να πάει κοντά του.
Ο ερημίτης μοναχός είχε βραβευθεί για την συνεισφορά του στον μοναχισμό από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο Γ’, ο οποίος αναγνώρισε στο πρόσωπο του γέροντα την αγιότητα!
του Νίκου Νικόλιζα
