Όσα ακούσαμε και μάθαμε στη χθεσινή συνεδρίαση της δημοτικής επιτροπής διαβούλευσης του Δήμου Πύργου μας θύμισαν έντονα την όχι και τόσο παλιά εποχή που δεν είχαμε πού να πάμε τα απορρίμματά μας και τελικά αποφασίσαμε να τα χώσουμε στην περιοχή «Λίμνες» ελάχιστα μέτρα από τις όχθες του ποταμού Αλφειού.
Τότε υιοθετήθηκε αυτή η λύση ως «κατεπείγουσα» αλλά η σθεναρή αντίσταση των κατοίκων της όμορης περιοχής των Μακρισίων που θα πλήττονταν άδικα καθώς και η δικαίωσή τους από το Συμβούλιο της Επικρατείας στο οποίο προσέφυγαν μαζί με την ΠΕ.Δ.Η. σταμάτησε το σχηματισμό μιας χωματερής δίπλα στον μεγάλο ποταμό από τον οποίο ποτίζονται οι καλλιέργειες της μισής Ηλείας.
Έτσι και οι πρόσφυγες από τη Συρία και άλλες εμπόλεμες ζώνες (Αφγανιστάν, Ιράκ, Παλαιστίνη) αλλά και οι μετανάστες από χώρες πρώην αποικίες και τώρα πάμφτωχες, αντιμετωπίζονται σαν να είναι απορρίμματα, αφού η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει να τους κλείσει σε χώρους που ονομάζονται hot spots (μεταφράζεται καυτά σημεία) στιβαγμένους κατά χιλιάδες με ελλιπείς υποδομές για την κατ’ελάχιστον ανθρώπινη διαβίωση. Δικαιολογημένα χαρακτηρίζονται «αποθήκες ψυχών» στις οποίες αποδεδειγμένα οι ψυχές αυτές – ειδικά οι νεανικές – εξαγριώνονται και αντιδρούν όπως θα έκανε κάθε φυσιολογικός άνθρωπος – όσο πονεμένος και ταπεινωμένος κι αν είναι – όταν τον αντιμετωπίζουν σαν σκουπίδι και ξυπνάει μέσα του το ένστικτο της επιβίωσης.
Για τα απορρίμματά μας ως γνωστόν τελικά υιοθετήσαμε τη σχετικά βιώσιμη λύση της μηχανικής ανακύκλωσης και του ΧΥΤΥ στον προεπιλεγμένο χώρο της Τριανταφυλλιάς. Για τους ανθρώπους πρέπει να καταργήσουμε την κλειστή δομή φύλαξής τους, γιατί πρόκειται για μη λύση, που προκαλεί δυσεπίλυτες παρενέργειες (νέα ψυχικά δράματα επάνω στα υπάρχοντα, παραβατικότητα κ.ά.) και άρα περισσότερα προβλήματα απ’όσα λύνει. Όπως τότε προκρίναμε τη βιώσιμη λύση της μηχανικής ανακύκλωσης και του ΧΥΤΥ στον προεπιλεγμένο χώρο, έτσι και για τους κατατρεγμένους ανθρώπους πρέπει να ακολουθήσουμε το δρόμο που μας δείχνει και ο Μητροπολίτης Ηλείας Γερμανός, ο οποίος άνοιξε γι’αυτούς το ίδρυμα της Φιλοθέης. Ένας σωστός, πολιτισμένος τρόπος διαχείρισης ανθρώπων, οι λεγόμενες από τους κοινωνιολόγους και τους ψυχολόγους «ανοιχτές δομές» και όχι τα «καυτά σημεία» όπως ονομάστηκαν στην εποχή μας τα γκέτο. Με το να γκετοποιείς ανθρώπους που σου ζητούν βοήθεια τους φωνάζεις κατάμουτρα ότι είναι απόβλητοι.
Είναι γνωστό ότι την ανοιχτή δομή φιλοξενίας (φιλανθρωπικά ιδρύματα, ανοίκιαστα διαμερίσματα, ξενοδοχεία, εγκαταλελειμμένες κατοικίες) προκρίνουν η Ύπατη Αρμοστεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και η Ευρωπαϊκή Ένωση, και παρέχουν χρηματοδότηση για το σκοπό αυτό (πληρωμή μισθωμάτων, εξοπλισμού, συντήρησης, χρήματα για αγορά τροφίμων κ.ά.), καθώς είναι ο μόνος τρόπος που δεν παραβιάζει την Παγκόσμια Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που ψήφισαν οι χώρες- μέλη του ΟΗΕ μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Στη συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης έγινε φανερό ότι ο Δήμαρχος κ. Αντωνακόπουλος θέλει να είναι μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος, γι’αυτό δέχεται να φιλοξενήσει όσους ανθρώπους αναλογούν στο Δήμο Πύργου με βάση μια αναλογική και δίκαιη κατανομή και φυσικά σε ανοιχτές δομές. Δυστυχώς, από την κυβέρνηση έχει δρομολογηθεί η διαμόρφωση κλειστού χώρου (γκέτο) 5,5 στρεμμάτων γύρω από το μολυσμένο κουφάρι του πρώην εργοστασίου «Αιγαίο» στο Επιτάλιο για να δεχτεί χίλιους πεντακόσιους κατατρεγμένους ανθρώπους. Μάλιστα έχει ήδη επιλεγεί και εργολάβος εκ Θεσσαλονίκης που έχει ρίξει και το πρώτο χαλίκι. Η ανάθεση έγινε όχι από κάποιο Υπουργείο, αλλά από μια πρόθυμη Μη Κυβερνητική Οργάνωση. Νομίζουμε ότι είναι ηλίου φαεινότερο ότι η Μ.Κ.Ο. δεν θα μπορούσε να γνωρίζει τον ιδιοκτήτη του χώρου, ο οποίος, όπως ειπώθηκε στη συνεδρίαση, θα λάβει περίπου 2 εκατομμύρια ευρώ για την παραχώρησή του. Άλλωστε όλες οι Μ.Κ.Ο. υπόκεινται στον απαραίτητο έλεγχο εκ μέρους της κυβέρνησης κάθε χώρας στην οποία προσφέρουν το εθελοντικό τους έργο. Όλα αυτά αναδύουν οσμή σκανδάλου και διαφθοράς. Αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα, φτάνει κανείς στο σημείο ν’αναρωτιέται αν γίνεται κάτι για την αποσυμφόρηση των νησιών και την ανθρωπινότερη μεταχείριση ανθρώπων ή οι άνθρωποι αυτοί λύνουν το οικονομικό πρόβλημα ενός ημετέρου («δικού μας»), με το να παραμένουν άνθρωποι- σκουπίδια; Την ίδια στιγμή σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας που έχουν δημιουργηθεί ανοιχτές δομές και οι άνθρωποι βελτιώνουν την ψυχολογία τους αλλά και στις τοπικές κοινωνίες εισρέουν χρήματα από τον ΟΗΕ και την Ε.Ε.
Κατόπιν αυτών ζητήθηκε από το Δήμαρχο στη Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης να συναινέσει στη διενέργεια τοπικού δημοψηφίσματος με την εξής διατύπωση: «Είστε υπέρ ή κατά της δημιουργίας και λειτουργίας δομής κλειστού τύπου (hot-spot) στην περιοχή μας, η οποία θα χρησιμοποιηθεί για την φύλαξη μεταναστών – προσφύγων», όπερ και εγένετο.
Τέλος, σκεφτόμαστε ότι εάν τα σύννεφα του πολέμου πυκνώσουν και στη δική μας χώρα με προφανή αιτία του κακού τις εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου ή -ακόμα πιθανότερο- καταστραφεί το περιβάλλον μας, τότε θα χρειαστεί ν’αναζητήσουμε κι εμείς τόπο πιο ασφαλή όπου να μας αντιμετωπίσουν ως πονεμένους ανθρώπους, κι όχι ως εκ φύσεως εγκληματίες. Αυτό μας υπαγορεύει ο ορθολογισμός και ο πολιτισμός μας.
