Ένας Γέροντας, από την Κερασιά του Αγίου Όρους, έστειλε τον υποτακτικό του, πατέρα Συμεών, στην Ιερά Μονή Γρηγορίου, για να ζητήσει μερικά πρόσφορα, που τους ήταν απαραίτητα για την Θεία Λειτουργία.
Ο Γέροντας, μ’ αυτόν τον σκοπό έστειλε τον υποτακτικό του. Ο Θεός, όμως, σχεδίαζε να προσφέρει και κάποια ευλογημένη έκπληξη στον υποτακτικό. Να του ανοίξει ένα παράθυρο από τον κόσμο των θείων χαρισμάτων. Να τον διδάξει ακόμη, ότι οι θυσίες της μοναχικής ζωής βραβεύονται με ουράνιες δωρεές.
Ανεβαίνοντας, λοιπόν, ο πατήρ Συμεών προς το Μοναστήρι, σκεπτόταν πως θα ενεργήσει. Κατ’ αρχήν θα έπρεπε να βρει τον Ηγούμενο και να του αναφέρει την υπόθεση. Έπειτα, με την ευλογία του Ηγουμένου, να ζητήσει τον αρμόδιο Μοναχό. Και ο Μοναχός αυτός, ο προσφοράρης, να του δώσει τα ωρισμένα πρόσφορα. Έτσι υπολόγιζε ότι θα εξελίσσονταν τα πράγματα. Αλλά δεν εξελίχθηκαν έτσι.
Μπροστά στην πύλη της Μονής ο υποτακτικός αντίκρισε τον Ηγούμενο π.Αθανάσιο. Κάτι κρατούσε στα χέρια του. Τον σταμάτησε και του λέει: «Πάρ’ τα, παιδί μου, αυτά. Είναι τα πρόσφορα, για τα οποία σε έστειλε εδώ ο Γέροντάς σου».
Ο πατήρ Συμεών έμεινε άναυδος! Ψηλάφησε κι αυτός τ’ αψηλάφητα. Αντελήφθη πως ο Άθως έτρεφε ακόμη Αγίους ανθρώπους, γεμάτους Θείο Φωτισμό.
Στον δρόμο του γυρισμού προς το Μοναστήρι του, ο πατήρ Συμεών ένοιωθε πως ο ψυχικός του κόσμος είχε υποστεί μιά πρωτοφανή μυστική αλλοίωση. Το περιστατικό αυτό ήταν χρυσή σελίδα μέσα στο βιβλίο της ζωής του. Και κάθε τόσο το διηγείτο με έκδηλη ευχαρίστηση και ενθουσιασμό.
Πηγή: Αθωνική Πολιτεία, Αρ Φύλλου:257 – ΟΚΤ-ΝΟΕ-ΔΕΚ 2018 σελ.4
dromokirix.gr
