Σε έναν κόσμο που πλέει σε πελάγη σύγχυσης και απελπισίας και που ορισμένοι εντέχνως ενσπείρουν μέσα στις ψυχές μας τον φόβο, την καχυποψία και την αμφισβήτηση, ο πιστός λαός στρέφεται και προσφεύγει στη μητέρα Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Εκεί που βρίσκει μοναδική καταφυγή με την προσευχή, που είναι η επικοινωνία με τον Θεό και το απάνεμο λιμάνι, που μας προστατεύει από τις φουρτούνες στην ζωή μας. Με την προσευχή ζητάμε από τον Θεό και απλά περιμένουμε αντλώντας παράλληλα δύναμη με την ακλόνητη πίστη αλλά και εμπιστοσύνη στον αληθινό Τριαδικό Θεόν.
Οι Πατέρες λένε πως η Εκκλησία είναι ένα μεγάλο Νοσοκομείο που εφημερεύει σε εικοσιτετράωρη βάση, εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια. Ένα Νοσοκομείο που εφημερεύει για όλους. Για ασφαλισμένους και ανασφάλιστους. Για πλούσιους και για άπορους. Για επώνυμους και ανώνυμους και περιθωριακούς ανθρώπους.
Ένα μεγάλο Νοσοκομείο στο οποίο αντιμετωπίζεται κάθε νόσημα όσο βαθύ, όσο λοιμώδες και όσο θανατηφόρο και αν είναι. Ένα μεγάλο Νοσοκομείο στο οποίο μπαίνεις άρρωστος και βγαίνεις υγιής! Μην ξεχνάμε λοιπόν, στην ώρα του πόνου και της ασθένειας να έχουμε πίστη όπως αυτή που είχε και ο άγιος Παντελήμων.
Ο Άγιος Παντελεήμων με την σταθερότητά του, την ομολογία του, το μαρτύριό του αλλά και με την σχέση του με τον πνευματικό του Άγιο Ερμόλαο, μας διδάσκει και σήμερα που ποικιλότροπα καταποντιζόμαστε… να μένουμε και εμείς σταθεροί, ανυποχώρητοι, εδραίοι, αμετακίνητοι στην πίστη και στον αγώνα… και ότι η επιστήμη της οποίας υπήρξε άριστος κάτοχος ο Άγιος, δεν υπήρξε εμπόδιο για να είναι και άριστος εις την Πίστη του, προς τον Χριστόν.
Εκείνο που μορφώνει τον άνθρωπο, που τον αναδεικνύει, του δίνει αξία και τον εξυψώνει, όχι μόνο σε τούτη τη ζωή, μα και στην αιωνιότητα, δεν είναι τα γράμματα, αλλά η Χριστιανική πίστη και η αρετή.
Τα γράμματα και οι επιστήμες είναι μέσο μόνο για την εξυπηρέτηση του βίου των ανθρώπων, όταν όμως ακριβώς εξαγιάζονται μέσα στο πνεύμα του Χριστού!
Πρεσβύτερος Νικόλαος Κατσηδήμας
