Ο Εμμανουήλ Καραλής είναι ο 20άρης που θα συζητάμε για χρόνια
Μεγάλωσε στα Σπάτα ή «στα γήπεδα αφού το σπίτι λίγο με έβλεπε» και έχει μια δίδυμη αδερφή, την Αγγελική. Ο πατέρας του κατάγεται από τον Πύργο Ηλείας και η μητέρα του από την Ουγκάντα. Το μικρόβιο του αθλητισμού, το κόλλησε από εκείνους, αφού ήταν και οι δύο επιτυχημένοι αθλητές.
Ο Εμμανουήλ Καραλής έκανε το μπαμ πολύ νωρίς και για τους περισσότερους, πολύ ξαφνικά. Στα 17 του είχε σαρώσει το παγκόσμιο ρεκόρ σε επίπεδο εφήβων και όλοι ετοιμαστήκαμε να υποδεχθούμε τον επόμενο μεγάλο Έλληνα αθλητή. Το 2018 με άλμα στα 5,80 κατέκτησε την 5η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου και με την ενηλικίωσή του είχε κάνει την παγκόσμια κοινότητα να ασχολείται με εκείνον.
Λίγο μετά ένας σοβαρός τραυματισμός τον κράτησε εκτός για περίπου μισό χρόνο και μαζί του πήρε και τις προβλέψεις που ήθελαν το 2019 να είναι η δική του breakout season. Ο Manolo, όπως του αρέσει να τον αποκαλούν δεν είναι ένας συνηθισμένος 20άρης.
Ο Εμμανουήλ Καραλής έκλεισε την περασμένη Κυριακή, στις 20 Οκτώβρη, τα 20 χρόνια ζωής και όπως μπορεί κανείς να φανταστεί δεν έζησε τη ζωή ενός συνηθισμένου εικοσάχρονου. «Θυσίασα όλη την παιδική μου ηλικία! Εκδρομές, παρέες, εξόδους. Όλα επειδή από πολύ νωρίς ο στόχος μου ήταν να γίνω ο καλύτερος έλληνας επικοντιστής. Μπορώ να πω ότι ωρίμασα πολύ γρήγορα, τόσο λόγω του ταλέντου, όσο και λόγω της φυλής μου. Με υπομονή, επιμονή και ταπεινότητα είμαι σήμερα σε ένα καλό σημείο. Όμως αυτή είναι μόνο η αρχή!»
Γιατί όμως Άλμα επί Κοντώ;
Από 12 χρονών ξεκίνησα να αθλούμαι. Πέρασα από κολύμβηση, μπάσκετ, ποδόσφαιρο και μετά τα 14 κατέληξα στον στίβο και το Άλμα επί Κοντώ. Είδα μεγάλες διαφορές σε μένα ανάμεσα σε αυτά τα αθλήματα. Ήμουν πολύ χαρούμενος με το επί κοντώ και αυτό το έβλεπαν όλοι. Ταυτόχρονα οι προπονητές που με έβλεπαν, είχαν παρατηρήσει ότι υπήρχαν τα potentials, για να εξελιχθεί όλο αυτό καλά.
Στη συνέχεια η συζήτηση πηγαίνει στον τραυματισμό. Ήταν δύσκολο για έναν αθλητή στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο της καριέρας του να μείνει έξω για τέτοιο διάστημα;
Με κράτησε πολύ πίσω. Ουσιαστικά έμεινα με την προετοιμασία, έναν ολόκληρο χρόνο εκτός. Το 2019 ήταν μια χρονιά προσαρμογής και από του χρόνου θα είμαι έτοιμος για μεγάλα πράγματα. Έχουμε πρώτα το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου στην Κίνα και το καλοκαίρι την Ολυμπιάδα. Ελπίζω ότι το 2020 θα είναι η χρονιά μου. Κυνηγάω το Πανελλήνιο Ρεκόρ και στόχος μου είναι να με βλέπετε και να με ακούτε πιο συχνά!
Η χρονιά του τραυματισμού ήταν εκείνη που ο Μanolo θα έκανε και άλλο ένα μεγάλο άλμα στην καριέρα του, αφού θα αρχίζαμε να τον βλέπουμε εξολοκλήρου σε αγώνες ανδρών. Το παιδί που είχε σπάσει κάθε ρεκόρ ως έφηβος, έπρεπε να γίνει ξαφνικά άνδρας. Άνδρας και αγωνιστικά δηλαδή, αφού η ζωή τον είχε ωριμάσει από πολύ πιο πριν. «Ήταν σαν να ήμουν σε μια πισίνα και ξαφνικά να βρέθηκα σε έναν ωκεανό. Είναι το κορυφαίο επίπεδο στον κόσμο και αυτό σε ωθεί να δουλέψεις ακόμη πιο σκληρά.» Βέβαια τα γούρια του, κομποσκοίνια, σταυροί και μανίκια παρέμειναν εκεί, όπως λέει γελώντας!
Μπορεί να έχετε δει τον Μanolo στις πιο αστείες στιγμές του μαζί με τον κολλητό του Στέφανο Τσιτσιπά στο YouTube και να νομίζετε ότι εκτός αγωνιστικού χώρου είναι απλά ένα πειραχτήρι, όμως η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική. «Όταν έχω ελεύθερο χρόνο, είμαι αρκετά χαλαρός. Δηλαδή δεν παίζει να με πετύχεις έξω μετά τις 12. Είμαι κοινωνικός, θα βγω έξω και θα γνωρίσω κόσμο, όμως μέχρι εκεί. Βασικά αυτό που θα ήθελα να ξέρει ο κόσμος για μένα, είναι ότι είμαι ένας απλός άνθρωπος, που λατρεύει αυτό που κάνει!»
Με τον Στέφανο Τσιτσιπά γνωρίστηκε όταν πήγαιναν ακόμα στο λύκειο! 15 χρονών ο Manolo, 16 ο Στεφ, τους έβαλαν στις διπλανές θέσεις σε μια βράβευση και δεν ξεκόλλησαν ποτέ. Από τότε μέχρι σήμερα, οι δύο έγιναν άνδρες και έχουν καταφέρει να αγγίξουν την παγκόσμια κορυφή. Βέβαια, εκτός των γηπέδων δεν αποκλείεται να τους δεις στο Μοναστηράκι να κάνουν περίεργες ερωτήσεις σε περαστικούς. «Μόλις χαλαρώσουμε λίγο, ετοιμάζουμε κι άλλα βιντεάκια με τον Στέφανο, ακόμη πιο αστεία» σχολιάζει και γελάει.
Τότε, συνειδητοποιείς ότι η παιδική ηλικία που «σπατάλησε», είναι ακόμη εκεί, χωρίς αυτό όμως να τον αποπροσανατολίσει ούτε στιγμή. Τι απαντά όταν τον ρωτάνε αν έχουν πάρει τα μυαλά του αέρα;
«Είχα πάντα τους γονείς μου, οι οποίοι ήταν κι αυτοί αθλητές από κοντά και είχα μάθει πώς να διαχειρίζομαι τη επιτυχία και την αποτυχία και να μην ξεφεύγω. Ταυτόχρονα, έχω μια μεγάλη ομάδα από πίσω μου τους οποίους επίσης θέλω να ευχαριστήσω. Τον Ανδρέα τον Τσώνη και όλους τους προπονητές μου, την Ομοσπονδία και τους χορηγούς μου, τη RedBull, τον Stoiximan και την Adidas που είναι δίπλα μου.»
Κλείνοντας, κατάλαβα ότι η εισαγωγή μου ήτανε λάθος. Ο Manolo είναι ένας συνηθισμένος 20άρης. Μετά την προπόνησή του, σκεφτόταν την τελευταία σεζόν Peaky Blinders που ήθελε να δει. Έχει τους φίλους, την οικογένεια του και σκέφτεται ότι θα ήθελε να ζήσει στο Μόντε Κάρλο, γιατί «είναι σαν μια μεγάλη Disneyland». Είναι όμως ταυτόχρονα και ένας 20άρης που τα έχει ζήσει όλα και είναι έτοιμος για ακόμα περισσότερα. «Ένας απλός άνθρωπος που λατρεύει αυτό που κάνει». Ένας 20άρης που θα συζητάμε για χρόνια!
athensvoice.gr
