Παναγιωτόπουλος Γιώργος

Επικ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών

Δημοτικός Σύμβουλος Ανδραβίδας Κυλλήνης

Συμμετέχοντας σήμερα στην αυθόρμητη κινητοποίηση της κοινωνίας στο Βουπράσιο, για την κατασκευή του δρόμου Πάτρα – Πύργος – Τσακώνα, ένιωσα, πέραν της αγωνίας που περιβάλλει όλους για την τύχη μας, για πρώτη φορά και ελπίδα ότι επιτέλους η κοινωνία φαίνεται να αντιδρά.

Αντιδρά στο διαρκές έγκλημα που συντελείται επί δεκαετίες.

Αντιδρά στον επιβαλλόμενο, άνωθεν κυρίως, εφησυχασμό.

Αντιδρά, στην επί δεκαετίες, καθορισμένη μοίρα της από όλους αυτούς που είχαν την ευθύνη του τόπου.

Αντιδρά στην «φονική» αδιαφορία και στα «ιλουστρασιόν» ψέματα από όπου και να προέρχονται.

Αντιδρά στο καθημερινό προσκλητήριο του θανάτου για ανθρωποθυσίες.

Αντιδρά στις μικροκομματικές σκοπιμότητες που κυριαρχούν και περνά πάνω από τα συμφέροντα των πολιτικάντηδων.

Για πρώτη φορά φαίνεται ότι η κοινωνία στέκεται ενωμένη απέναντι σε αυτό που της ανήκει. Την ζωή της.

Εκκλησία, Δήμοι, Φορείς και απλοί πολίτες μπορούν να επιβάλλουν στην πολιτεία, στην κυβέρνηση, στους εκπροσώπους τους στο κοινοβούλιο και στα κόμματα, να υπερβούν σήμερα, τον όποιο ελλειμματικό εαυτό τους και να πράξουν, ο καθένας σύμφωνα με τον ρόλο του, το αυτονόητο. Το ποτήρι έχει ξεχειλίσει από το αίμα αθώων ανθρώπων.

Η αναφορά σε διαδικασίες, σε χρονοδιαγράμματα, σε εργολαβίες και σε δηλώσεις υπευθύνων που τελικά ήταν εγκληματικά ανεύθυνοι, δεν έχει καμία αξία πλέον. Αυτό που προέχει είναι η απόφαση. Είναι η υλοποίηση του έργου, δεσμευτικά και άμεσα.

Φαίνεται λοιπόν ότι, η κοινωνία ίσως περνά στην σωστή πλευρά της ιστορίας, διεκδικώντας το δικαίωμα στην ζωή και την ευημερία.

Για όσους δε, στο παρασκήνιο των λειτουργιών των θεσμών της Ελληνικής πολιτείας, ορίζουν την πολιτική και τις ενέργειές της , με σχέσεις απόλυτης αιτιότητας, κόστους – οφέλους δηλαδή του έργου και αυθαίρετα αποτιμούν τη ζωή και συγχρόνως υποτιμούν τους αδικοχαμένους συνανθρώπους μας και όλους εμάς που είμαστε ακόμα «κατά τύχη ζωντανοί», τους επισημαίνουμε ότι: Η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι και πρέπει να είναι ανεκτίμητη. Γιατί «Αν δεχόμασταν ότι η ανθρώπινη ζωή έχει μία συγκεκριμένη χρηματική αξία, εξισώνεται δηλαδή με ένα χρηματικό ποσό, θα παραμερίζαμε επί της ουσίας την αρχή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, μετατρέποντας τον άνθρωπο σε αντικείμενο και γιατί όχι, σε προϊόν».

Ας είναι λοιπόν σήμερα, η κινητοποίηση στο Βουπράσιο, η ουσιαστική αρχή της ενεργοποίησης των αντανακλαστικών της κοινωνίας και η απόδοση σε αυτήν από την πολιτεία, ότι της ανήκει. Ο δρόμος Πάτρα – Πύργος – Τσακώνα.