Η πρόσφατη εξέλιξη για το Φυσικό Αέριο στη Δυτική Ελλάδα μόνο “δυσοίωνη” μπορεί να χαρακτηριστεί.
Ο Περιφερειάρχης αποφάσισε ότι αυτό που χρειαζόταν για να προχωρήσει το έργο του Φυσικού Αερίου, ένα έργο που παρέλαβε ώριμο, με σαφή σχεδιασμό, τεχνικό υπόβαθρο και κανόνες χρηματοδότησης, ήταν να συνυπογράψει ένα συμφωνητικό συνεργασίας με τους εμπλεκόμενους φορείς. Μια πράξη-επικοινωνιακό ‟τρικ”- την οποία ακόμα ο ίδιος αναίρεσε στα χρονοδιαγράμματά της, προκαλώντας καθυστέρηση δύο μηνών, προσποιούμενος πολιτική ανιδιοτέλεια, ίσως και αφέλεια, με τον τρόπο που το χειρίστηκε.
Γίνεται σαφές ότι ακολουθεί έναν κομματικό σχεδιασμό που υπακούει στη λογική της Νέας Δημοκρατίας και των τοπικών συνοδοιπόρων της να δημιουργήσουν έναν Αντίπαλο για να δικαιολογήσουν τη δική τους ολιγωρία και μάλιστα σε μια κρίσιμη περίοδο.
Ο Δήμαρχος της Πάτρας, έχοντας ακριβώς τα ίδια αλλά αντίστροφα πολιτικά αντανακλαστικά ανταποκρίθηκε στην πρόκληση φτιάχνοντας, κοντόφθαλμα, και αυτός με τη σειρά του το δικό του κομματικό αφήγημα. Με μια διαφορά όμως. Ενώ η μοναδική διαφωνία που είχε εκφράσει σε όλες τις συσκέψεις, ήταν το ζήτημα της χωροθέτησης στο λιμάνι της Πάτρας, ανακάλυψε τώρα ότι σε όλη την επικράτεια της Πάτρας εγείρονται ζητήματα ασφαλείας.
Νομίζουν και οι δύο (πρόσωπα και κόμματα) ότι όλοι οι υπόλοιποι δεν καταλαβαίνουμε τι εξυφαίνεται και ότι θα τους αφήσουμε να συνεχίζουν απροκάλυπτα να παίζουν το θέατρο του παραλόγου εις βάρος των Πολιτών της Περιφέρειας.
Αυταπατώνται!
Είναι γνωστό ότι με επιλογή της Κυβέρνησης, η ΔΕΠΑ Υποδομών Α.Ε βρίσκεται σε φάση ιδιωτικοποίησης και δεν έχει καταλήξει η διαδικασία λόγω και της αβεβαιότητας που έχει προκύψει από την πανδημία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των επιπτώσεων των κυβερνητικών επιλογών είναι ότι για περιοχές που βρισκόντουσαν, λόγω κεντρικών πολιτικών επιλογών, σε ωριμότερο στάδιο κατασκευής δικτύων φυσικού αερίου, τα τεύχη δημοπράτησης, δόθηκαν μόλις πριν μια εβδομάδα σε διαβούλευση, με ένα χρόνο καθυστέρησης.
