Μιχάλης Κατρίνης: Η εικονική πραγματικότητα της κυβέρνησης
Κάθε μέρα δεκάδες οικογένειες θρηνούν και από μία απώλεια, αλλά κορυφαίος υπουργός «πανηγυρίζει», καθώς ‘’ναι μεν έχουμε νεκρούς αλλά τουλάχιστον είναι λιγότεροι από του Βελγίου’’.
Επίσης άστοχη και χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης η δήλωση του υπουργού Επικρατείας, την ώρα που ο κόσμος αγωνιά για το αν θα βρεθεί κλίνη ΜΕΘ σε περίπτωση που τη χρειαστεί.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος από την πλευρά του προσπάθησε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα των ‘’λίγων νεκρών σε σχέση με το Βέλγιο’’, αλλά το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως οι κυβερνήτες του πλοίου δεν έχουν σύμπνοια μεταξύ τους, την ώρα που πλέουμε σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Πως, άραγε, θα λύσουν κάτι που δεν κατανοούν;
Και, όπως είναι φυσικό, αυτό από μόνο του δημιουργεί επιπλέον ανασφάλεια, στον ήδη τρομοκρατημένο πολίτη που απειλείται από τον κορωνοϊό και αγωνιά για το οικονομικό και εργασιακό του μέλλον.
Όμως, άκρως επιφανειακή και στα όρια του επικίνδυνου ήταν η αντίδραση και του κυρίου Τσίπρα που αποφάσισε να βγάλει το τεφτέρι και να μας δηλώσει-με μη τεκμηριωμένα στοιχεία-πως βρισκόμαστε στη 10η θέση παγκοσμίως όσον αφορά στους νεκρούς.
Η «υπεύθυνη» αντιπολίτευσή του περιορίστηκε στο πως θα επιτεθεί στο Κίνημα Αλλαγής για το ψήφισμα του Πολυτεχνείου!
Φυσικά όλα αυτά δεν έχουν περάσει απαρατήρητα από τον ελληνικό λαό! Σε πρόσφατη δημοσκόπηση (ΚΑΠΑ Research) για την αντιμετώπιση της πανδημίας, συντριπτικά είναι τα ποσοστά που καταδεικνύουν την ανεπάρκεια της κυβέρνησης και της αποδίδουν τεράστιες ευθύνες για το χειρισμό της στο ζήτημα του τουρισμού, των μέσων μαζικής μεταφοράς, τις ελλείψεις του συστήματος υγείας, καθώς και τη συνολική διαχείριση της κρίσης του δεύτερου κύματος της πανδημίας του covid-19.
Εξίσου αρνητική είναι και η εικόνα προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν εμπνέει πλέον καμία εμπιστοσύνη στην πλειοψηφία των πολιτών.
Εάν όλα αυτά τα χρόνια οι αστοχίες και οι ερασιτεχνισμοί «συγχωρούνταν» ή ξεχνιούνταν, είναι επειδή κινούμασταν σε ένα πλαίσιο συστημικής κανονικότητας.
Πλέον το δίλημμα δεν είναι ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ζωή ή θάνατος. Και μπροστά σε αυτό το δίλημμα, κανείς δε θα ξεχάσει όσους έδειξαν ασέβεια και αναποτελεσματικότητα.
